شهرآرانیوز – صدای احضارکردن انرژی هر دو سرباز مسئولیت در همه ساختمان و حیاط کلانتری می‌پیچد. اگر همراه خود نامیدن اول، پاسخ «مطمئنا قربان» نیاید، صدای دوم چیزی شبیه فریاد است: «قاسمی؟» ۹ ساده اعزام به مأموریتشان اما علاوه بر این سفارش چیدن سفره افطار هم همراه خود شبیه به امر و نهی‌های ارتش است. نارضایتی هم در واقع {در میان} نیست. مافوق است و نیروی سطح زیرین و خوب ساختمان کلانتری. تعدادی از خودرو را بر مقدمه گزارش ۱۱۰ اعزام می‌کنند و ظریف می‌شوند، با این حال کار‌ها تمامی ندارد. خودرو‌های گشت هم باید اعزام شوند برای مدیریت وضعیت جاده‌های شهر نزدیک افطار. پایین در بسته درگاهِ کلانتری ۱۶ احمدآباد و اتاقک کودک نوپا نگهبانی اش هر دوم در کنار همراه خود استرس می‌گذرد. رئیس کلانتری و فراوان انرژی اجتناب کرده اند پله‌ها زیرین و بالا می‌توسعه و کلماتی می‌گویند هر دو دستوراتی می‌دهند کدام ممکن است برای ما چندان واضح نیست، با این حال شنونده را می‌فرستند سراغ کاری. فکرکردن به سفره افطار آن هم در فضای کلانتری به سختی غیرمعمول است، شبیه به وضعیت در همه زمان ها در مأموریتشان.